ناشناس ( تحصیلات : لیسانس ، 24 ساله )

با سلام
بنده لیسانس کامپیوتر هستم و ازدواج کردم و همسرم هم لیسانس عمران هستن و ایشان در یک شرکت خصوصی با حقوق ماهیانه 800 هزار مشغول کار هستن،بنده فرزندی ندارم و هم اکنون شرایط شغلی مناسبی در یک ارگان دولتی برای استخدام برایم پیش آمده است و نمی دانم این شغل را قبول کنم یا خیر چون من به تربیت فرزند اهمیت فراوانی می دهم و از این بیم دارم که شغلم مانع تربیت درست فرزندانم بشود. لطفا بنده را راهنمایی کنید که بهترین راه کدام است تربیت فرزند یا شغل یا هر دو با هم را داشته باشم. در ضمن همسرم با کارکردن بنده موافق هستند و مادرم هم در بزرگ کردن فرزند به بنده کمک می کنند ولی به نظر من بهترین نقش تربیتی را خود مادر دارد نه کسی دیگر


مشاور (خانم سعیده صفری)

باسلام. در صحبت هایتان در مورد گزینه هایی که برای انتخاب در پیش رو دارید، تجزیه و تحلیل بسیار خوبی انجام داده اید. این دقت نظر و دور اندیشی، نشانگر وجود پختگی و توانمندی های شخصیتی باارزش در شما و البته مقداری هم خصوصیات کمال طلبانه است که از خود انتظار دارید در چند حوزه ی متفاوت به طور همزمان بهترین عملکرد را داشته باشید. پس اولین کار جهت حل تعارضات این است که نقص های احتمالی و کوچک را در هر تصمیمی که می گیرید بپذیرید. درادامه مطالبی را عرض خواهم کرد ، هر کدام از آنها را با شرایط خانوادگی و شخصی خود بسنجید و آنگاه تصمیم بگیرید. اولین چیزی که لازم است درمورد آن بیندیشید این است که انگیزه ی اولیه ی خود را از کار کردن بیابید، انگیزه ی اولیه ی بسیاری از زنان برای اشتغال بیرون از خانه، صرفا مادی نیست. بیشتر زنان بدان جهت تمایل به کار کردن دارند که از این راه رضایت خاطر کسب می کنند، زیرا بیکاری، در خانه نشستن و فکر کردن به اینکه این همه سال چه لزومی داشت درس بخوانم، برای آنها بطالت و افسردگی می آورد، اگر شما هم اینطور فکر می کنید کارکردن می تواند برای شما مفید باشد، چون در این صورت داشتن شغل می تواند به رضایت خاطر شما کمک کند، و علاوه بر اینکه از خانه نشینی نجاتتان خواهد داد برایتان نشاط و شادمانی بیاورد . اما با توجود این جنبه های مثبت در صورتی مشکل آفرین نمی شود و ضرری به تربیت فرزندتان نخواهد زد که خسته و کوفته به منزل بازنگردید ، شما با وجود کار بازهم باید آرامش لازم را برای اداره ی منزل داشته باشید و این مستلزم این است که محیطی که قرار است انتخاب کنید درگیر چشم وهمچشمی و رقابت های ناسالم نباشد تا موجب نشود که با اعصاب خراب به خانه بیایید. و نوع کاری که قرار است انجام دهید فرصت لازم را برای شما جهت تربیت فرزندانتان دارا باشد و در عین حال به حد کافی بتوانید برای همسرتان وقت بگذارید. و نهایت درآمد حاصله از کارکردن در خارج از خانه، آن قدر ارزشمند باشد که رضایت خاطر روحی شما را تامین نماید و حاضر باشید بخشی از این درآمد را بدون هیچ چشم داشت و منت گذاشتن بر همسرتان صرف خانه و خانواده کنید. و برای نگهداری از فرزندتان در زمان هایی که حضور ندارید مادرتان می تواند جایگزین خوی باشد، و تا سن 4 سالگی فرزندتان مهدکودک را توصیه نمی کنم. اما اساسا بیشترین معیارهای انتخاب برای اشتغال یا عدم اشتغال شما بستگی به شرایط خاص زندگی شما دارد باید قبول کنید که اگرچه زندگی های اشخاص شباهت هایی دارد، ولی همه ی زندگی ها یکسان نیست. سعی کردم به برخی از مهم ترین معایب و محاسن و شرایط موفقیت اشتغال خانم ها خارج از خانه اشاره کنم، بنابراین آنها را برسی کنید و تصمیم مطابق با شرایطتان را بگیرید.